Zakończenie starego i początek Nowego Roku to zawsze czas podsumowań a dla astrologów również czas prognoz. Minione niedawno święto Trzech Króli - a być może Mędrców lub Astrologów, skłania do zastanowienia się nad tym, co w nadchodzącym roku przyniesie nam przeznaczenie. Mieszkam pod miastem, mogę więc nocą i wieczorami wpatrywać się w gwiazdy, zadając im odwieczne pytania. Brzmi romantycznie, ale prawda jest taka, że aby znaleźć odpowiedź zaglądam do komputera...
Wpatrywałam się w horoskop rozpoczęcia roku w miejscu, gdzie spędzałam Sylwestra i zastanawiałam się, co wynika z tego układu planet i co będzie zmieniało się w czasie? Co to znaczy dla mnie i innych osób, posiadających tak jak ja Słońce lub inne ważne planety osobiste w Strzelcu oraz dla wszystkich ludzi, którzy je mają w innych znakach, jak również co może znaczyć to dla całego kraju i świata?
Przygotowałam się, przemyślałam, wyciągnęłam nawet pewne wnioski, zabrałam się do pisania... po czym wszystko skasowałam. To dlatego, że czytam właśnie "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym", książkę napisaną przez profesora psychologii Daniela Kahnemana, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Autor na podstawie wieloletnich badań opisuje mechanizmy naszego myślenia, charakteryzując sposób funkcjonowania szybkiego, intuicyjnego i emocjonalnego Systemu 1 (czyli krótko mówiąc naszej podświadomości) oraz wolniejszego, logicznego i racjonalnego sytemu 2 (czyli świadomości) - określa ich rolę, znaczenie i stopień, w jakim oba systemy wpływają na nasze decyzje. Książka jest fascynująca i w dużym stopniu potwierdza moje przemyślenia na ten temat, ale to, co zdumiało mnie najbardziej i sprawiło, że zaczęłam rewidować swoje dotychczasowe poglądy, to wnioski, jakie autor wysnuwa na temat prognozowania przyszłości. Wyniki badań trafności przewidywań ekspertów z różnych dziedzin, prognozujących na podstawie swojej wiedzy co może wydarzyć się w dziedzinie dajmy na to ekonomii czy polityki, były druzgoczące - jak pisze autor
"...ludzie, którzy spędzają czas i zarabiają na życie, badając konkretny temat, produkują gorsze prognozy niż małpa, rzucająca na oślep lotkami do tarczy..." i wcale nie dlatego, że brakuje im wiedzy. Autor uważa, że prognozować można tylko w miarę bliską przyszłość, natomiast ta dalsza podlega tak wielu nieprzewidywalnym czynnikom, które wpływają na zmianę, że w gruncie rzeczy możemy tylko zgadywać - jeśli mamy szczęście, to trafnie.
"Złudzenie, że rozumiemy przeszłość, rozbudza w nas nadmierną wiarę w umiejętność przewidywania przyszłości" - pisze Kahneman.
Nie znaczy to, że wyniki tych badań podważyły moją wiarę w moc astrologii, zaczęłam się tylko zastanawiać na ile takie prognozowanie ma sens, szczególnie jeśli dotyczy całej populacji czy choćby 1/12 jej części. Kiedy mam przed sobą horoskop jednej osoby, to mogę pokusić się o to, żeby na podstawie konkretnych danych wyciągać wnioski, które pomogą jej podejmować trafne decyzje w przyszłości. Mogę najlepiej jak potrafię zrozumieć zakodowane w symbolach informacje i przekazać je zainteresowanym, ale czy potrafię na tej podstawie przewidzieć przyszłość?
Książka skłoniła mnie do przemyśleń, dlatego odłożyłam na jakiś czas prognozy, szczególnie te długoterminowe dla tzw. wszystkich...
Staram się żyć "tu i teraz", raczej myśleć o niedawnej przeszłości i skupiać się na tym, co w niej było najlepsze. Na przykład wspominam urocze 3 dni, spędzone w Paryżu i wiem, że tego co zobaczyłam i czego doświadczyłam nikt mi nie odbierze - ani wzruszeń na Wieży Eiffla, ani smaku prawdziwej paryskiej bagietki i przepysznych ciasteczek, ani widoku Paryża o zmierzchu, płynąc stateczkiem po Sekwanie, ani wieczornego spaceru wraz z tłumem paryżan i turystów po rozświetlonych, mieniących się kolorami, zjawiskowych Polach Elizejskich...
|
Na Polach Elizejskich |
|
Ledwo można było się przecisnąć... |
|
Nadal Pola Elizejskie, pięknie rozświetlone, i mój przystojny mąż |
|
Widok z Łuku Triumfalnego |
|
Paryskie śniadanko |
|
Na Wieży Eiffla |
|
A tu już cała ona, widziana ze stateczku na Sekwanie |
|
Widok z Wieży Eiffla |
|
Ach te bagietki... |
|
Za mną Archanioł Michał |
|
Pod Wieżą Eiffla |
|
Stateczkiem po Sekwanie |
|
I znów bagietki, najedliśmy się ich do syta |
|
Widok z Wieży Eiffla |
|
Ach jak mi tam było dobrze... |